Fussball90 LogoFussball90 Logo
Borussia Dortmund

اختصاصی فوسبال؛ بحران ۲۰۰۴ و احتیاط عاقلانه دورتموند؛ طوفانی که هنوز موج‌هایش آرام نگرفته است!

Content Image
محسن مصدق
محسن مصدق

قهرمانی در ذهن هر کسی مترادف با موفقیت است ولی کتاب های ثبت رکوردها ناقص هستند، آنها دوست ندارند در پشت سر عناوین بزرگ قهرمانی از شکست ها یاد کنند. یکی از جاهایی که شما با یک خط فاصله بزرگ روبرو می شوید، قهرمانی بروسیا دورتموند در 97 تا بحران مالی است.

زمانی که به قهرمانی فکر می کنیم، جام هایی که بالای سر می رود و پس از آن صفحه هایی رنگین نشریات و تحلیل های با تیتر های حماسی در ذهن متبولور می شود، اما در پشت همه اینها شجاعت و ظرافت های پیچیده ای نهفته است که کمتر کسی به آنها اهمیت می دهد ولی بخش بسیار مهمی از حقایق در میان آنهاست.

قهرمانی دورتموند برابر یوونتوس

فوتبال ایتالیا در دهه نود در اوج خود بود، نام های مانند آ.ث میلان و یونتوس در اوج آمادگی قرار داشتند و پیروزی آنها بسیار ساده پیش بینی می شد، اما در فینال 1997 مونیخ، جدال بروسیا دورتموند هیتزفلد و تیم پرستاره لیپی اتفاق پرشکوهی رقم خورد؛ زردهای وستفالن توانستند 3 بر 1 یوونتوس را با تمامی نام های پر آوازه اش شکست دهند، پیروزی دورتموند به اندازه ای بزرگ و غافل گیرانه بود که بسیاری را متقاعد کرد که بروسیا دورتموند ماهی بزرگی صید کرده و وقت آن است مهمانی پر تجملی بگیرد.

مهمانی بزرگ رسید، قانون 50+1 باشگاه را وادار کرد بخشی زیادی از سهام خود را بفروشد، عرضه سهام دورتموند سود قابل توجهی را برای وستفالن آورد و آنها به مانند برندگان لاتاری، خوشحال و دست پر به خرید رفتند. هزینه های هنگفتی برای خرید بازیکن هایی نظیر توماس روسیچکی، هافبک جمهوری چک و اوانیلسون برزیلی پرداخت شد و رکورد بوندسلیگا شکسته شد، رویکردی بسیار حساس که کوچکترین لغزش در عملکرد تیم می توانست باشگاه را دچار بحران کند.

فصل 2001-20012 دورتموند در رقابتی نزدیک به رهبری ماتیاس سامر و تنها با یک اختلاف امتیاز به نسبت لورکوزن قهرمان آلمان شد. ولی دورتموند در لیگ قهرمانان در گروهی در جایگاه سوم ایستاد و راهی یوفا لیگ شد، البته تیم سامر در یوفا لیگ تا فینال پیش رفت ولی برابر فاینورد 3 بر 2 شکست خورد.

بهار دورتموند طولانی نبود، 2002 آنها سوم شدند و در 2003 در جایگاه ششم جدول قرار گرفتند، سهمیه لیگ قهرمانان و یوفا از دست رفت و این به معنای از دست دادن بخش قابل ملاحضه ای درآمد بود، دورتموند انعطاف لازم برای کاهش هزینه ها را نداشت، آنها در 2004 تنها 70 هزار یورو نقدینگی داشتند و ریسک 28 میلیون یورو بدهی که در شش ماه آتی باید پرداخت می شد، در فصل 2004/2005 دورتموند 55 میلیون یورو زیان داد،  باشگاه عملا ورشکسته شده بود.

توماس تِرِس مدیر مالی کنونی دورتموند (فعالیت از سال 2006 و اعتبار قرارداد تا سال 2025) در این مورد بازگو می کند:

مدیران آن سالها بیشتر از آن چیزی که درآمد داشتند خرج کردند، آنها در واقع ‌درآمد آتی را خرج تیم فعلی کرده بودند

بازگشت به قهرمانی

بدبختی بروسیا دورتموند منحصر به فرد نبود و برای مثال در انگلیس، لیدزیوونایتد در شرایط مشابه ویران شد. ترس و ناامیدی سیگنال ایدونا پارک را فرا گرفت، وام دو میلیونی یوروی بایرن مونیخ کمک کرد تا دستمزدها پرداخت شود ولی دورتموند دیگر مدعی نبود، آنها در میانه جدول قرار گرفتند و حتی در فصل 2007-2008 رتبه سیزدهم بوندسلیگا را نیز تجربه کردند اما اینها در شرایطی بود که بروسیا دورتموند روش درستی را در پیش داشت، آنها پس از وحشت ورشکستگی اینبار درست تصمیم می گرفتند، راینهارد رائووال و یوآخیم واتسکه و توماس ترس در راس باشگاه آرام آرام شرایط را بهبود بخشیدند.

تِرِس این موضوع را اینگونه گزارش می دهد:

بروسیا دورتموند درس بزرگی گرفت، نمی توان پولی را که ندارید خرج کنید، شما باید با توجه به قدرت اقتصادی خود تصمیم بگیرد، رقابت با بایرن یا بارسلونا را کنار بگذارید، این باشگاه ها توان مالی زیادی دارند، آموختیم روی جوانان تیم سرمایه گذاری کنیم و تا حد ممکن استعداد های جوان به تیم اضافه کنیم

ترس ادامه می دهد:

ما نمی توانیم در بازار نقل و انتقالات با غول های مالی اروپایی رقابت کنیم، قیمت گذاری، خرید و فروش ما باید انعطاف پذیر و تمرکز بر روی هزینه ها رو از دست ندهیم، این درس گذشته برای ما بود

بروسیا دورتموند در 2010 و 2011 دوباره به قهرمانی آلمان دست یافت و آنها نیز در فصل 2011-2012 جام حذفی را در رقابت با بایرن تصاحب کردند ولی این قهرمانی ها بدون ترس ماجراجویی مالی بود بر اساس ساختار و انظباط درست اقتصادی شکل گرفت.

اکنون به نظر می رسد کمی بهتر می توانیم تصمیم گیری های سران دورتموند را درک کنیم. به هر حال درست یا غلط تیم مدیریتی در راس باشگاه قرار دارد که دورتموند را از گردنه خطرناک سقوط نجات داده است و آنها در هر حرکتی با دلواپسی تجربه تلخ 2004 را مرور می کنند که البته این موضوع به معنای درست بودن تمامی تصمیم های سران دورتموند نیست ولی باید در نظر گرفت برای جهش بالاتر و قرار گیری در پلان مالی باشگاهی نظیر بایرن تنها خرید های گران قیمت ملاک نیست.



کامنت‌ها